Ingrid Smith
Al meer dan 20 jaar verdiep ik me in de kunst van het aanraken. Ik heb een passie voor massage en een fascinatie voor de relatie tussen lichaam en geest.
Zowel in binnen als in het buitenland ben ik opgeleid in verschillende massage stijlen en tradities, ik heb les gekregen van de beste leraren. Ook ben ik mindfulness- trainer en ben ik geschoold in diverse vormen van lichaamsgerichte begeleiding.
Alles wat je meemaakt in je leven wordt weerspiegeld en is voelbaar in het lichaam. Zeker in een periode van rouw en verdriet wil het lichaam graag gevoeld en gehoord worden; wil het graag gevoed en getroost worden, wil het zich laven aan alles wat mooi en goed is, zodat de leegte zich weer kan vullen met de volheid van het leven.
Het grootste verlies in mijn leven is het verlies van mijn zicht. Ik heb een progressieve oogaandoening en momenteel zie ik nog ongeveer 2 procent. Dit steeds slechter zien is een continu rouwproces, een continu afscheid nemen van. Met dit levend verlies heb ik leren leven en ik heb het leren liefhebben. Ik heb geleerd er niet meer tegen of voor te vechten, het niet meer anders te willen, het niet meer vast te houden of los te laten. Ik heb geleerd ermee te zijn.
‘Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat je vreugde schonk’ Kahlil Gibran
Verdriet door verlies kan alles doordringend zijn. Het dringt door tot in iedere cel van het lichaam. In de kern van het verdriet vind je de liefde; je rouwt omdat je zo hebt liefgehad. Door intiem te zijn met het verdriet kan het je laten zien dat het meer is dan alleen de pijn. Door je verbonden te voelen met deze liefde kun je ervaren dat je wijzer en veerkrachtiger bent dan je dacht. Naast pijn kan er ook dankbaarheid zijn. Dankbaarheid voor de oneindige wijsheid van het leven, voor alles dat jou gegeven is. Je kunt tenslotte alleen verliezen hetgeen je eerst gegeven is. Als de dankbaarheid doordringt tot in iedere cel van het lichaam en dit voelbaar wordt, dan hoef je het verdriet niet meer te dragen, dan draagt het jou.
Mijn praktijk
Rouw kom ik tegen in mijn werk als masseur bij een terminaal centrum en bij een inloophuis voor mensen met kanker. Hier mag ik een luisterend oor en een geduldige hand zijn. Hier mag ik aanschouwen hoe de levenslust en de levensmoeheid elkaar steeds afwisselen. Hier mag ik er getuige van zijn dat hoe meer je het leven laat rusten, hoe meer de levenslust de ruimte krijgt.
Mijn praktijk is aan huis waar ik je van harte welkom heet. Onze ontmoeting is open en gelijkwaardig doch de aandacht is gericht op jou. Wil jij praten, dan zal ik luisteren; wil jij niet praten, dan zal ik zwijgen. Ook ik weet wat het is om iemand te verliezen, om jezelf te verliezen, om iets of iemand te verliezen zo dierbaar dat leven zonder bijna ondenkbaar is.
Ik kan je naast massage en aanraking begeleiden in een lichaamsgerichte meditatie, je positioneren in een restauratieve yogahouding of kan ik gebruik maken van klank en resonantie. Alles is erop gericht om jou weer contact te laten maken met al die kleine deeltjes waarin jij uiteen bent gevallen en waar weer een nieuw geheel uit mag ontstaan.
Door jouw open en betrokken houding kan ik mij ook open stellen. Door jouw zorgzaamheid voel ik mij gekoesterd.